zwierige start met courgettesoep en ontbijt op bed

Tweemaal nachtmerrie, tweemaal wakker, slecht geslapen. Gisteren ook al. Hm hm. Daar zullen we eens verandering in brengen. Even een blik naar mijne lover zijn stralende deugnietsmoeleke en ik kan er weer tegen. :-) Voor één keer duik ik onmiddellijk in mijn kleren, wassen doen we sffs. De lading papier en karton moet namelijk nog buiten gezet worden - vuilkardag - want gisteren waren de hemelsluizen voor de hele avond geopend. Net door zo actief aan de dag te beginnen, kreeg ik al extra energie. Actie! Na het karton (samen met het ventje natuurlijk) en de rest van de afvalzakken - nee, niet mijn ventje buiten, wel samen alles buiten zetten ;-) - een wasje gedaan en nog eens mijn tong geschraapt zoals in vroeger tijden (zo breng je heel wat bacteriën naar buiten, ipv naar binnen ;-)). In een mum van tijd hadden alle diertjes eten gekregen, was de vaatwasser uitgeladen, de kleren van het droogrek opgevouwen - strijken doe ik niet, weet je, enkel als het nodig is - en stond er zelfs al een pot verse courgettesoep te borrelen.

Ingrediënten: olijfolie - ajuin - knoflook is op, dan maar zonder - ne patat en een stevige courgette uit de tuin van den broeder. 15 tot 20 minuutjes laten koken, beetje misobouillon, zout en peper en op het einde nog wat boursin erbij voor de finishing touch, mixen maar en jammie!























Daar hoorde ik ook het eerste gestommel op de eerste verdieping. Als ik mijn schatten nu eens verraste met een ontbijtje in de kamer? Ja, dat doe ik! Even kijken wat we nog in huis hebben. Sinds een tijdje maken we echt al het eten op dat er is en zijn we vindingrijk met de restjes. Goed voor de portemonnee én de fantasie!

Voor mezelf maakte ik een fruitpapje met de laatste drie stukken fruit. Snel klaar en superlekker. Een kiwi, een banaan en een zure appel (niet ideaal maar ok), door de zoon recht van een of andere overhangende appelboom geplukt. Nog wat havervlokken en quinoa erbij, alles de blender in en smullen maar!


Voor de kinders zette ik hun haverpap klaar, met soyamelk en rozijntjes. Sinds enkele dagen eten ze dat (opnieuw, geleden van hun baby- /peutertijd!). Vermits ze met soyamelk zijn grootgebracht tijdens hun jongste jaren, is daar nu moeilijk verandering in te brengen. Toen was er ook nog niet zo'n uitgebreid assortiment aan melkdranken en dergelijke. Vooral de dochter houdt vast aan de soyamelk. Daarnaast passeert hier ook koemelk (waar ik zelf mee ben grootgebracht), rijstdrank, kokosdrank, haverdrank, amandeldrank,... we proberen af en toe eens iets anders. Elke drank heeft zo zijn eigen smaak en telkens ook een ander effect op lichaam en geest. Wat dat betreft, gaat mijn persoonlijke voorkeur uit naar de rijstdrank. Niet om puur te drinken, wel om te verwerken in havermoutpap of andere gerechten. Ok, maar ik ben aan het afdwalen.


De slaapkamerdeur van de kinderkamer is ondertussen dicht gedaan, om God weet welke reden. Ik klop dus zachtjes op de deur en ga binnen - nadat een jongensstemmetje me daartoe heeft uitgenodigd. Het discospotlampje, dat er sinds gisteren in zit, doet volop zijn werk. Ik merk dat een jongedame op een Nintendo aan het spelen is!!!! Vandaar de gesloten deur. :-p Dat is niet volgens de afspraken en dus ook helemaal niet de gewoonte hier. Mijn gespeeld verbaasd/grappig gezicht valt op en op een luchtige manier wordt dit euveltje - wat evengoed in onheil had kunnen uitdraaien - opgelost. De kinderen zijn maar wát blij met dit 'ontbijtje op bed'. We maken er echt een gezellige boel van. Ik voel me even supermama, want ik heb al heel wat 'taakjes' verzet en ben nu helemaal aanwezig bij mijn lieve schatten. Dat is weleens anders... De keukenvloer wordt nog gepoetst en dan zijn we ribbedebie, de nodige dingen buitenhuis gaan doen.

Op dit moment schrijf ik eindelijk nog eens iets voor mijn blog. Iets dat ik al lang niet meer op déze manier gedaan heb. Dat is geloof ik geleden van 2011. Dat was echt een topjaar. Long time ago. Wat ben ik blij dat ik dit niet langer opzij schuif om zogezegd belangrijker dingen te doen. Dit vind ik echt zo leuk! Maar enkel als ik op deze manier kan schrijven. Op het moment zelf en niet meer achteraf. Dan is het eerder een 'moetje' en geeft het niet dezelfde voldoening. Nu wel dus! :-)
Oh ja, daarnet gingen we even langs school, om hallo te zeggen aan de nieuwe leerkracht van Tobe en nog even met zijn vorige juf te praten. Hij slaat een jaartje over en dat zorgt voor wat drempelvrees. Het bleek een goede zet. Achteraf voelde het al heel wat beter. Ook voor Hanne is het 'terug naar school'-gevoel verpositiveerd. Hehe. In positieve zin geëvolueerd.
Ik drink mijn kopje warm water met een scheutje citroen leeg (het enige drankje waar ik nu zin in heb - is zuiverend) en sluit af. Oef. I did it again. Zucht van voldoening.
En inderdaad. Als je je werk opstapelt, heb je het gevoel tijd tekort te hebben. Als je de dingen aanpakt daarentegen, op het moment dat ze zich aandienen, creëer je als het ware ruimte. Fijn om ook even heel bewust bij stil te staan. J

Dankjewel voor het lezen en graag tot later! xx

Reacties

Populaire posts van deze blog

Groentequiche met pompoen, zonder pompoen

Verroeste roosters van de bbq schoonmaken

Broodpudding op grootmoeders wijze